آخرین اخبار
- مناسبت » با عرض تبریک ولادت سه نور امام حسین (ع) ، حضرت عباس (ع) و امام سجاد (ع)
- مناسبت » با عرض تبریک میلاد با سعادت حضرت زینب کبری(سلام الله علیها)
- مناسبت » سالروز وفات حضرت معصومه (س) تسلیت باد
- مناسبت » میلاد حضرت امام حسن العسکری عليه السلام مبارک باد
- مناسبت » میلاد حضرت رسول اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع) مبارک باد
- بیت معظمله » سومین سالگرد رحلت حضرت آیت الله حاج سید عادل علوی رحمه الله زمان: پنجشنبه ۱۴ تیر ۱۴۰۳ بعد از نماز مغرب و عشاء
- مناسبت » حلول عيد الله الاكبر، عيد الولاية، عيد غدير بر تمام شیعیان جهان مبارک باد
- مناسبت » شهادت مظلومانه حضرت محمد بن علی الباقر علیه السلام بر تمامی دوستداران آنحضرت تسلیت باد
- مناسبت » شهادت مظلومانه حضرت امام جواد(ع) بر تمامی دوستداران آنحضرت تسلیت باد
- مناسبت » با عرض تبریک میلاد با سعادت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها
- مناسبت » شهادت مظلومانه حضرت امام صادق(ع) بر تمامی دوستداران آنحضرت تسلیت باد
- مناسبت » فرا رسیدن نیمه شعبان و میلاد منجی مستضعفان و محرومان جهان مبارک باد
- مناسبت » با عرض تبریک ولادت سه نور امام حسین (ع) ، حضرت عباس (ع) و امام سجاد (ع)
- مناسبت » شهادت مظلومانه باب الحوائج حضرت امام کاظم (ع) بر تمامی دوستداران آنحضرت تسلیت باد
- مناسبت » با عرض تبریک میلاد مولود کعبه حضرت علی(ع)
خبرهای تصادفی
- مناسبت » عيد الله اكبر روز كامل شدن دين عيد غدير خم برتمام شيعيان مبارک باد
- مناسبت » شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها
- مناسبت » میلاد یازدهمین حجت خداوند، پیام آور آیینه و روشنی، بر رهروان صدیقش مبارک باد
- مناسبت » خجسته سالروز تبلور دُرّ دریای عصمت، صادق آل محمّد صلی الله علیه و آله بر تمام دوستداران معرفت و حقیقت مبارک باد.
- مناسبت » میلاد قمر منیر بنی هاشم حضرت ابالفضل العباس بر دوستداران حضرتش مبارک باد
- مناسبت » میلاد حضرت رسول اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع) مبارک باد
- مناسبت » سالروز ولادت عقیله بنی هاشم سلام علیها مبارک باد
- سخنرانی » گزارش جامعة المصطفی از سفر تبلیغی حضرت استاد
- مناسبت » عيد کمال دين .سالروز اتمام نعمت وهنگامه اعلان وصايت و ولايت، امير المومنين (عليه السلام ) بر شماخجسته باد
- مراسم » آغاز فعالیتهای فستیوال نهم از شب سوم شعبان
- مناسبت » ولادت امام حسن عسکری علیه السلام
- سخنرانی » سخنرانی حضرت آیت الله سید عادل علوی به مناسبت میلاد حضرت بقیة الاعظم (عج)
- خبر (متفرقه) » زیارت امام حسین
- خبر (متفرقه) » قسمت چهارم از مقاله من (کیستم) نوشته حاج سید عادل علوی در شماره سوم نشریه تهذیبی تربیتی حق منتشر شد
- مناسبت » میلاد باسعادت امام محمدباقر(علیه السلام)
خبرهای پربازدید
- سخنرانی » اولین سالگرد عروج ملکوتی مداح اهل بیت مرحوم سید محمد باقر علوی با سخنرانی استاد حاج سید عادل علوی
- مراسم » برنامه حسینیه های کاظمینی های مقیم ایران
- خبر (متفرقه) » حجت الاسلام شیخ علی شجاعی (ره) در محضر حق(جلّ جلاله) + عکس
- مناسبت » صلی الله علی الباکین علی الحسین علیه السلام
- سخنرانی » دروس اخلاق استاد علوی(دامت برکاته)
- پیام » اگر دین محمد مگر به کشته شدن من پایدار نمیماند پس ای شمشیرها مرا دریابید
- پیام » به حول وقوه ی الهی و با عنایت حضرت بقیه الله الاعظم آیت الله سید عادل علوی از سفر تبلیغی جهادی خود از سوریه و لبنان در دهه اول محرم 1437 هـ ق بازگشتند.
- مناسبت » حلول ماه شوال و عید فطر
- خبر (متفرقه) » برنامه های حضرت استاد سید عادل علوی در ماه مبارک رمضان
- مناسبت » کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود
- دیدار » حضرت آیت الله سید عادل علوی به همراه شركتكنندگان كنگره آيت الله وحيد بهبهاني با توليت حرم علوي ديدار كردند
- مراسم » شرکت در نمایشگاه بین المللی کتاب کربلا
- مراسم » جلسه های ارائه مقالات در نهمین فستیوال بین المللی (بهار شهادت) خاتمه یافت
- مناسبت » ولادت صاحب الامر والزمان
- مراسم » سخنرانیهای آیت الله سید عادل علوی(محرم1435)
بسم الله الرحمن الرحیم
ولادت امام حسن عسكری علیه السلام
امام حسن بن علی عسکری علیه السلام یازدهمین امام شیعیان، بنا به نقل مرحوم کلینی در ماه رمضان یا ربیع الآخر 232 ق چشم به جهان گشود و 28 سال زندگی کرد. ابن خلّکان تولد ایشان را روز پنجشنبه یکی از ماه های سال 231 ق دانسته و قول دیگری نیز که ششم ربیع الآخر از سال 232 باشد، نقل کرده است. شیخ مفید و سعد بن عبدالله، ربیع الآخر را پذیرفتهاند. مسعودی سن آن حضرت را به هنگام شهادت 29 سال دانسته است بنابراین، او باید تولد آن حضرت در سال 231 را معتبر دانسته باشد.
از آنجا که رحلت امام هادی(علیه السلام) در سال 254 ق اتفاق افتاده، طبعاً دوران امامت حضرت عسکری(علیه السلام) طبق روایت شیخ مفید، شش سال و بر اساس نقل سعد بن عبدالله پنج سال و هشت ماه بوده است.
در مورد نام مادر آن حضرت که ام ولد نیز بوده گزارشهای مختلفی وجود دارد. در برخی از مصادر، «حدیث» یا «حدیثه» و در برخی دیگر نام آن بانو«سوسن» ذکر شده است. عیون المعجزات نام صحیح او را«سلیل» دانسته و با عبارت «کانْت مِن العارفات الصّالحات» وی را ستوده است.
القاب خود آن بزرگوار را «الصّامت»، «الهادی»، «الرّفیق»، «الزّکی» و «النّقی» ذکر کردهاند و برخی از مورخین لقب«الخالص» را نیز بر القاب آن حضرت افزودهاند. «ابن الرضا» نیز کنیهای بوده که امام جواد و امام عسکری(علیه السلام) هر دو با آن مشهور شده بودند. چنانکه امام هادی و امام عسکری(علیه السلام) به لقب عسکریین معروف شدهاند. نقش انگشتری امام عسکری(علیه السلام) به دو صورت«سبحان من له مقالید السّموات والارض» و«إنّ الله شهید» ذکر شده است.
احمد بن عبیدالله بن خاقان مشخصات ظاهری آن بزرگوار را چنین وصف کرده است: او دارای چشمانی سیاه، قامتی نیکو، صورتی زیبا و بدنی خوب بوده است.
امامت آن حضرت
با رحلت امام هادی(علیه السلام) در سال 254ق و به تنصیص آن حضرت، فرزندش امام عسکری(علیه السلام) به سِمت امامت شیعیان اثنی عشری منصوب گردید.روایاتی که در وصیت و تنصیص امام هادی(علیه السلام) درباره امامت فرزندش وارد شده در بسیاری از کتب حدیث و تاریخ شیعه، فراوان به چشم میخورد و با نظر به این وصیت و تنصیص که از نظر شیعیان نشانه صحت امامت است، آنان امام حسن عسکری(علیه السلام) را به امامت پذیرفتند.
بنا به نقل سعد بن عبدالله جز عدهای که به امامت محمد بن علی ـ که در زمان حیات پدرش امام هادی(علیه السلام) وفات کرد ـ گرویدند و تعداد انگشت شماری که جعفر بن علی را امام خود دانستند، اکثریت یاران امام هادی(علیه السلام) به امامت حضرت عسکری گردن نهادند. پیروان جعفر بن علی«جعفریه خُلَّص» لقب یافتهاند. مسعودی، جمهور شیعه را از پیروان امام عسکری و فرزندش میداند که این فرقه در تاریخ به لقب«قطعيّه» معروف شدهاند.
امام عسکری (علیه السلام) در سامرا
بنا به گزارش شیخ مفید امام هادی(علیه السلام) مدت ده سال و اندی در عسکر(سامرا) تحت نظر عباسیان زندگی کرده است بنا بر این روایت طبعاً ورود آن حضرت همراه فرزندش حضرت امام عسکری(علیه السلام) به سامرا باید در سال 244 و یا 243 رخ داده باشد ولی ابن خلّکان این مدت را بیست سال و نه ماه ذکر کرده و همین را دلیل شهرت این دو امام همام به عسکریین دانسته است.
آنچه مسلم است آوردن این دو امام بزرگوار به«سامرا» ـ مرکز خلافت عباسی در آن عصر- از جهاتی شبیه سیاست مأمون در آوردن امام رضا(علیه السلام) به شهر خود بود؛ زیرا این نزدیکی کنترل روابط امام با شیعیان و شناسایی شیعیانی را که در سر تا سر بلاد اسلامی مناسبات نزدیکی با امام خود داشته و خطری برای حکومت به حساب میآمدند، برای دستگاه حاکمه آسانتر میکرد، مدتی که امام در این شهر میزیست بجز چند نوبتی که به زندان افتاد به صورت یک شهروند عادی در آنجا حضور داشت و طبعاً رفتار وی زیر نظر کامل و محتاطانه حکومت قرار داشت؛ زیرا ائمه شیعه از جمله امام عسکری(علیه السلام) اگر از آزادی عمل برخوردار بودند مدینه را برای زندگی اختیار میفرمودند. از این رو اقامت طولانی ایشان در سامرا به جز نوعی بازداشت از طرف خلیفه با چیز دیگری توجیه پذیر نیست. این مسئله بخصوص به علت وجود شبکه منظم و متشکل شیعیان که از مدتها قبل شکل گرفته بود در نظر خلیفه از اهمیت فراوانی برخوردار بوده و موجبات نگرانی و وحشت او را فراهم میآورد که میبایست به نحوی کنترل میشد.
به همین جهت از امام خواسته بودند حضور خود را در سامرا مرتباً به اطلاع حکومت برساند چنانکه طبق نقل یکی از خدمتکاران امام، آن حضرت هر دو شنبه و پنجشنبه مجبور بود در دارالخلافه حاضر شود. چنین حضوری گرچه ظاهراً احترام برای آن حضرت تلقی میشد ولی در واقع تنها وسیله کنترل او از نظر خلیفه بود به طوری که یک بار موقعی که خلیفه برای دیدن صاحب البصره میرفت امام را نیز همراه خویش میبَرد و اصحاب امام تنها در طول راه خود را برای دیدن آن حضرت آماده میکنند. از این روایت بخوبی میتوان فهمید که در زندگی امام حداقل دورانی وجود داشته که کسی را امکان دیدار مستقیم با آن بزرگوار در خانهاش نبوده است.
اسماعیل بن محمد میگوید: برای طلب پول در سر راه آن حضرت نشستم و هنگام عبور امام تقاضای کمک مالی از وی کردم.
ابوبکر فهفکی میگوید: برای کاری ـ دیدن امام ـ از سامرا خارج شدم و در روز«موکب» در خیابان ابی قطیعه بن داود منتظر رسیدن امام شدم تا او را در حال حرکت به دارالعامه ملاقات کنم.
محمد بن عبدالعزیز بلخی نیز هنگام حرکت امام به دارالعامه در خیابان الغنم منتظر تشریف فرمایی آن حضرت بوده است.
محمد بن ربیع شیبانی میگوید: به منظور دیدن امام، در باب احمد بن خضیب نشسته بودم که او را در حال عبور دیدم.
علی بن جعفر از حلبی نقلی میکند: در یکی از روزهایی که قرار بود امام به دارالخلافه برود ما در عسکر به انتظار دیدار وی جمع شدیم، در این حال از طرف آن حضرت توقیعی بدین مضمون به ما رسید:ألّا یسلّمنّ علىّ أحد و لا یشیر إلىّ بیده و لا یؤمى فإنّكم لا تؤمنون على أنفسكم.
کسی بر من سلام و حتی اشارهای هم به طرف من نکند؛ زیرا شما خودتان در امان نیستید.
این روایت بخوبی نشان میدهد که دستگاه خلافت تا چه حد روابط امام با شیعیانش را زیر نظر گرفته و آن را کنترل میکرده است. البته امام و شیعیانش در فرصتهای گوناگونی همدیگر را ملاقات میکردهاند و سر پوشهایی نیز برای این تماس ها وجود داشته است. یکی از بهترین راه های ارتباطی شیعیان با امام مکاتبه بود که در مصادر نیز فراوان به آن بر میخوردیم.