پس از شهادت امام موسي بن جعفر علیه السلام فاطمه‌ي معصومه سلام الله علیها ذيل عنايت و هدايت برادر والاقدرش حضرت امام رضا علیه السلام  مسير كمال علمي و معنوي را بنابر استعداد و ارادتي كه داشت مي‌پيمود. پس از عزيمت حضرت رضا علیه السلام به ايران، آن حضرت نامه‌اي به خواهرش نوشت و به غلامش دستور داد در هيچ منزلي توقّف نكند تا هر چه سريع‌تر نامه را به فاطمه‌ي معصومه سلام الله علیهابرساند. فاطمه‌ي معصومه به مجرّد دريافت نامه خود را آماده‌ي سفر ساخت و با گروهي از برادران و برادرزادگان طبق درخواست حضرت رضا علیه السلام با شور و شوقي توصيف‌ناپذير راهي خراسان شد.(من لا يحضره الفقيه/4/461)

چون كاروان آنان به شهر ساوه رسيد، نيروهاي نظامي ساوه به كاروان حمله‌ور شدند و مردان كاروان را به شهادت رساندند. و حضرت معصومه سلام الله علیها را مسموم نمودند و چنين نقل شده كه ایشان به همراهان خود فرمود مرا به قم ببريد، زيرا از پدرم شنيدم كه فرمود: قم مركز شيعيان ما خواهد بود.وديعه‌ي آل محمّد/12

مردم مؤمن قم هنگامي كه از اين فاجعه‌ي دلخراش آگاه شدند شتابان به سوي ساوه شتافتند و حضرت معصومه سلام الله علیهارا ـ گروه فراواني از مؤمنان سواره و پياده ـ در اوج احترام با كجاوه به قم آوردند و ناقه‌ي حامل حضرتش در محلّي كه امروز "ميدان مير" ناميده مي‌شود زانو بر زمين زد و آن حضرت را به منزل موسي بن خزرج بردند و پس از 17 روز روح بلندش به ملكوت اعلي پيوست. اين طور نقل شده كه حضرت طيّ اين مدّت پيوسته به عبادت و راز و نياز با خداوند متعال مشغول بود. خانه‌ي موسي بن خزرج به احترام اقامت 17 روزه‌ي فاطمه‌ي معصومه سلام الله علیهابه مدرسه تبديل شد و آن را مدرسه‌ي "ستّيه" ناميدند و محلّ عبادت آن حضرت به "بيت‌النّور" شهرت يافت كه هم اكنون زيارتگاه مؤمنان و محبّان آن بانوي عاليقدر و بافضيلت است.

در مدّت اقامت كوتاه آن حضرت در قم، زنان، گروه‌گروه به ديدار ايشان مي‌شتافتند. پس از رحلت آن بانوي عظيم‌الشّأن مردم قم با تجليل فراوان پيكر پاكش را تشييع كردند و تصميم گرفتند حضرت را در باغ "بابلان" به خاك سپارند. از اينرو پس از مشورت به دنبال پيرمرد پرهيزگاري كه "قادر" نام داشت فرستادند تا وارد قبر شود و آن حضرت را دفن كند. ناگهان مردم ديدند از جانب شنزار دو سواره كه نقاب بر چهره زده‌اند به سرعت به سوي آنان مي‌آيند، آنان به جنازه نزديك شدند، يكي به درون قبر رفت و ديگري پيكر مطهّر حضرت معصومه سلام الله علیهارا برداشت و به او داد و مراسم دفن را به طور كامل انجام دادند و بي آن كه با كسي سخني بگويند بر اسب‌هاي خود سوار شدند و از محل دور شدند.بحارالانوار/48/290

اين دو سوار حضرت رضا و فرزندشان جوادالائمه علیه السلام بودند كه با اعجاز، خود را به او رساندند.